Poncho (z hiszp. Poncho) strój tradycyjny wielu regionów Ameryki Łacińskiej, składa się z prostokątnego materiału z otworem na głowę po środku. Początkowo wykonywało się go z tkanin pochodzących z warsztatów tkackich z wełny z lamy, alpaki, wikunii i owcy. Kolorystyka i wzornictwo róşniły się w zaleşności od regionu i funkcji jaką ponczo miało spełniać. Zwykle cięşkie i grube, jego kontury mogą zawierać naszyte frędzle, tasiemki albo naszywki.

Dziś ponczo jest rozpowszechnione niemalşe na całym świecie, szczególnie jednak w regionie andyjskim, nizinach kolumbijskich oraz pampach argentyńskich. Prawdopodobnie ponczo ma pochodzenie juş prehistoryczne, co udowodniono znaleziskami archeologicznymi w Angualasto w prowincji San Juan w Argentynie oraz na wybrzeşu Peru. Wizerunki na ceramice kultury mochica równieş dają świadectwo uşycia poncz w odległej przeszłości (0-800 n.e.) Istnieją takşe teorie mówiące o tym, iş ponczo pochodzi od „unka” inkaskiego rodzaju kamizelki bez rękawów i z otworem umieszczonym centralnie, co miałoby poszerzyć się do tuniki, şeby pozwolić bezpiecznie jeździć konno.

Etymologia słowa ponczo nie jest jednorodna. Według “Słownika argentynizmów” Diego Abad de Santillán (1976), “poncho” jest shiszpańszczeniem słowa z języka keczua punchu, o tym samym znaczeniu. Według innego badacza Lafone Quevedo ponczo moşe być związane z punchaw (dzień) przez skojarzenie symboliczne między wkładaniem głowy przez otwór, a wschodem słońca.

W Peru i Boliwii poncho, tak samo jak chullo (czapka z Peru) jest rzeczą codziennego uşytku. Mieszkańcy gór podkreślają swoje poncza şywymi kolorami. Natomiast te, które noszą ujeşdşacze koni z północnego wybrzeşa (chalan) są bardziej eleganckie i stonowane.

Ponczo z alpaki - ponczo koloru naturalnej wełny, strój tradycyjny męşczyzny ajmarskiego tkanina bardzo wytworna i cięşka chroniąca, przed zimnem, wiatrem i deszczem. Krawędź wykonana jest z tasiemki, generalnie koloru białego lub jasnego beşu.